Ik zeg niets omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Er zijn zoveel dingen in mijn hoofd.
En als ik nu eerlijk ga zijn tegen over jou, ga jij dat als een reden gebruiken om mij weer te blokkeren. Hoewel ik nu ook in die dat als je elk keer die keuze maakt, het misschien zo is dat je nieteens contact wilt met mij. Moet ik dan toch blijven hopen?
Fuck het universum. Die angst en paniek die ik voelde had dus wel basis in waarheid. De universum zei dus tegen mij dat er iets aan de hand was met je. WAAROM?? Jij voelt niets voor mij. Waarom heeft de universum mij nu gebondenet jou?? Dus fuck de universum.